АТА РУХЫНА ТАҒЗЫМ

 Ат құлағында ойнап өскен қазақтың қайсар ұлы Сәндібаев Әлібек 1917 жылы Басши өңіріндегі Ақтөбе ауылында дүниеге келді. 1936 жылы әскер қатарына шақырылып, Жаркент қаласындағы атты әскер дайындайтын мектепке қабылданды. Осы жерде бірнеше ай дайындалып, Алматы қаласында арнаулы әскери дайындықтан өтеді. Колхоз, совхоздардан атты әскерге жылқы қабылдауға арнайы тапсырма бойынша, жылқыларды таңдап, атты әскерге жіберіп отыратын әскери бөлімшеде бірнеше ай ат баптаушы болып, содан кейін майданға аттанады. Соғыс өрті тұтанып тұрған батыста, маңызды ақпарат жинауға, барлауға атпен шығып, соңғы мәліметтерді жеткізіп тұрды. Атпен жаралы жауынгерлерді шұғыл түрде штабқа жеткізетін болған. 1943 жылы П.А.Белов басқарған қазақтың атты әскерінен құрылған атты әскер құрамында болып, аса ірі шешуші соғысқа қатысады. Бұл атты әскер — шабуыл кезінде, жер жағдайын талғамай, тұтқиылдан соққы беретін әскер болатын. Атты әскер техника жүре алмайтын таулы асулардан, жауынгерлер ауыр снарядтарды атпен қашырларға артып, көкке шаншылған шыңдарды жағалай жүріп, сындарлы сапарда аттың тұяғы тайып құлаған күндер де болды. Қашырлар асуда шыдамдылық көрсетіп, қалың әскердің жүгін аман алып өткен. Жаудың бел алған шағында дамылсыз атқылау, қан исі, оқ-дәрінің күйік исі денеңді түршіктіретін. Осындай арпалыспен, жауды тықсырып, алға жылжи берді.

Сөйтіп, 1945 жылы соғыс аяқталған кезде жас жауынгер Сәндібаев Әлібекті қиыр шығысқа Жапонияның Квантун армиясына қарсы соғысқа жіберілді. Қызыл Армия мұнда да жеңіске жетіп, 1946 жылы жауларын жеңіп, кеудесі орден мен медальдарға толы жас жауынгер туған ауылына оралды. «Жалғыздың жары — Құдай» демекші, болашақ ұрпақтарының да көрер жарығына орай, соғыс өрті тұтанып тұрған жерден, Алла тағланың шексіз мейірімімен, ата-бабаларының жебеп-желеуімен, жеңіл жарақат алып, елге оралды. Әке-шешесінің сартап болған сағынышы, айқасқан ыстық құшақтар, осындай сағынышты сәттер үшін өмір сүрудің өзі бақыт емес пе? Туған жеріне табаны тиген Әлібекті ел болып қуана қарсы алып, төбелеріне көтерген.

Туған жері Басшидегі, Ақтөбе ауылына келгеннен кейін совхозда еңбекке де, араласып кетті. Отан қорғау жолында, Ұлы Отан соғысында көрсеткен ерліктері үшін Сәндібаев Әлібек Ұлы Отан соғысының жеңісіне 20 жыл толуына орай, 1965 жылы Ұлы Отан соғысының жеңісіне 20 жыл, 30 жылдық медальдар, «В.И Лениннің туғанына 100 жыл», «КСРО Қарулы Күштерінде Отанға қызмет еткені үшін», «Жауынгерлік Ерлігі үшін», «Тың жерлерді игергені үшін», «Соғыс ардагері», «Еңбектегі ерлігі үшін» медальдарымен және облыстың, ауданның «Құрмет грамоталарымен» марапатталған. Басши аулының Құрметті азаматы. Осы ауылда еңбек етіп, құрметті демалысқа шығып, бала-шаға, немерелерінің қызығын көріп, 1983 жылы желтоқсан айында өмірден өтті. Тірі болғанда, биыл Сәндібаев Әлібек 101 жасқа толар еді. Соғыстан кейін қарт жауынгер еңбекке араласып, әр әңгімесінде мектеп оқушыларымен жиі кездесіп, соғыс жылдарында көрген қиындығын әңгімелеп беріп отыратын. Бүгінде тағдыр сынағымен есейген, Әлібектің ұлы Толик, әкесінен алған үлгі-өнегесімен, еліне елеулі, халқына қалаулы азамат болып, ұзақ жылдар бойы ішкі істер бөлімінде жемісті еңбек етті. Толик аға өзі еңбек еткен жылдары үнемі биік тұғырдан көрініп, абырой-атаққа ие болды. «Ішкі істер қызметінің үздігі», «Мүлтіксіз еңбегі үшін» медальдарымен марапатталды. Бірнеше облыстық, аудандық марапаттарға ие болды. Әлибек атаның отбасынан өнегелі ұрпақ өрбіп, еліміздің әртүрлі саласында еңбек етуде.

Қиын заманда, сұрапыл соғыс кезінде Отан үшін, ел үшін жан аямай, оқ пен оттың ішінде жүрген атамыздың ғибратты ғұмыры — бүгінгі ұрпағы — біздерге үлгі. Атамыз туралы естелігімізді жаза отырып, жатқан жері жайлы, қабірінде рахман нұры шалқып, жаны жаннатта болсын деп дұға тілей-міз.

Әлибековтер отбасының атынан.

Еңбек ардагері: Бекбергенова С.