Бір үзік сыр

Әкем 1925 жылы Ақсу ауданына қарасты Өнім ауылында дүниеге келген. Біздің бүгінгі бақытты өмір сүріп, баянды ғұмыр кешуіміз ең алдымен соғыс даласында жан алып, жан беріскен қиян-кескі ұрыстарда ерліктің үлгісін көрсеткен ержүрек әкеміздің арқасы. Әкеміз 1943 жылы ақпан айында майданға аттанған. ІІ Прибалтикалық майданның теміржол бекетінде «Великие луки» 8-гвардиялық армиясының 362-гвардия атқыштар полкіне түсіп, Латвия, Литва, Эстонияны азат ету шайқасына қатысқан. 1943 жылдың қараша айында жауырынына оқ тиіп, Қазан қаласындағы госпитальде емделеді. 1944 жылы ақпан айында Карель мойнағы қорғанысында 48-атқыштар полкінің қатарында соғысты жалғастырады. 1944 жылы маусым айында оң қолынан жараланып, Ленинград госпиталінде емделеді. 1945-1946 жылдары жеке оқу ротасы арнайы курсына оқуға жіберіледі. Мұнда білімі мен біліктілігін ұштастырып, үздіктер қатарынан көрінеді. 1945 жылы 17 мамырда командирі капитан  Н. Козловский Қызыл Жұлдыз орденіне ұсынады.

Отан алдындағы парызын адал атқарған әкеміз Қызыл жұлдыз, І дәрежелі Отан соғысы ордендерімен, «Ерлігі үшін» медалімен, «Гвардия» төсбелгісімен, «Ленинградты қорғағаны үшін» медалімен марапатталды. Бұл марапат әкемізге оңай жолмен келмегені анық.

Әкеміз 1947 жылы Алматы қаласындағы зоотехникалық техникумды бітіріп, еңбек жолын Ақсу ауданының «Қызылтаң» кеңшарында бас зоотехник қызметінен бастаған. Кейін Алматы қаласындағы зооветеринарлық институтының сырттай «Зоотехник» мамандығын тамамдап, ел дамуы жолында тынбай еңбек етті.

Әкеміздің өмір жолы бәрімізге үлгі-өнеге. Отан алдындағы парызын атқарып, елге оралған әкеміз анамыз Күлдәрия Әбдікәрімқызымен отау құрады. Бірлігі мен берекесі жарасқан шаңырақта он бала өмірге келеді. Бәрімізді оқытып, ұлды ұяға, қызды қияға қондырған асыл жандар немерелері мен шөберелерінің  қолынан су  ішу бақытына кенелді. Ата-анамыз бір шаңырақ астында 62 жыл тату-тәтті өмір сүріп, бүтіндей бір әулеттің алып бәйтерегіне айналды.

1954 жылы «Еңбек» ұжымшарында басқарма төрағасы қызметін атқарған әкеміз тынымсыз еңбегінің нәтижесінде тың және тыңайған жерлерді игеру  медалімен марапатталды. 1959 жылы аудандық партия комитетінің хатшысы, 1960-1963 жылдары «Қаракөз» ұжымшарының басшысы, 1963-1973 жылдары «Қызылтаң» кеңшарында ауылдық кеңесінің, 1973-1978 жылдары аудандық кәсіподақ комитетінің, мемлекеттік сақтандыру бөлімінің басшысы қызметтерін абыроймен атқарды. Әкеміз 1978 жылы зейнеткерлікке шықты.

Ұлы Отан соғысының ардагері, тың және тыңайған жерлерді игеру  жұмыстарының ардагері Мырзахан Мұхамедиев 2008 жылы 30 мамырда 83 жасқа қараған шағында өмірден өтті. Әттең, аяулы да ардақты әкеміздің дәл бүгін қасымызда жоқтығы жанымызға батады. Әйтсе де 9 мамыр – Жеңіс күнінің біз үшін ерекше екендігін сезініп, жүрегіміз толқып тебіренеміз. Жеңіс күні әкем мен анамыз үшін бір шапағатты күн еді. Әкемнің соғыс туралы әңгімесін тыңдаудан жалықпайтынбыз. Ардақты әкеміз 9-мамырды «екінші туған күнім!» деп өмір бойы айтып, мерекелік дастарқан жайғызатын. Сол дәстүріміз күні бүгінге дейін жалғасып келеді. Әке ерлігіне біз мәңгі қарыздармыз.